Vandaag is het 1 september, dus het palingvisserijverbod gaat weer in. Dat betekent dat er drie maanden niet op paling gevist mag worden. Vang je als sportvisser per ongeluk toch zo’n enge aal, dan moet je hem terugzetten. Beroepsvissers mogen als troost de komende herfstmaanden op wolhandkrab vissen.
Nou troost, één aflevering Deadliest Catch, waarin krabvissers in de Beringzee over monstergolven stuiteren, en je gaat als palingvisser liever wandkleedjes borduren. Of breng een bezoekje aan Sealife in Scheveningen waar tegenwoordig de bijna vier meter grote Crabzilla woont en ook dan wacht je liever drie maanden aan wal af.
De reden dat ik geïnteresseerd ben geraakt in de palingvisserij, is palingvisser Jappie. Jappie was te zien in het NOS-journaal. Hij had een fris hoofd, vertelde trots dat zijn overgrootvader al visser was, maar staarde somber over het water. De fuiken mochten niet meer worden uitgezet op de Friese meren.
Palingvisser Jappie.. wat een romantiek gaat er van die naam uit. Sorry Jappie, voor jou even geen romantiek nu, maar ik zie een reeks spannende jongensboeken voor me: Jappie en de geknapte fuik, Jappie en de palingboef, Jappie en de verdwenen kotter, Bravo Jappie! Misschien moet je de komende maanden gebruiken om je verhalen op te schrijven Jappie. Alles beter dan die wolhandkrabben.
